വായനകൾ:
ഒന്നാം വായന: 2 സാമു 5:1-3
രണ്ടാം വായന: കൊളോ 1:12-30
സുവിശേഷം: ലൂക്ക 23:35-43
ഈശോമിശിഹായിൽ ഏറ്റവും സ്നേഹം നിറഞ്ഞവരേ,
ആരാധനക്രമവത്സരത്തിലെ അവസാനത്തെ ഞായറാഴ്ച, സഭയുടെ നെറുകയിൽ, ക്രിസ്തുവിനെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മുഴുവൻ രാജാവായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന ഈ മനോഹരമായ തിരുനാളിൽ (The Solemnity of Christ the King) നമ്മൾ ഇന്ന് ഒത്തുചേർന്നിരിക്കുന്നു. ഒരു വർഷം മുഴുവൻ നാം ധ്യാനിച്ച രക്ഷാകര രഹസ്യങ്ങളുടെ പൂർത്തീകരണമാണ് ഈ തിരുനാൾ.
"രാജാവ്" എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തുന്നത് സ്വർണ്ണക്കിരീടവും ചെങ്കോലും സിംഹാസനവും അധികാരവും സൈന്യബലവുമുള്ള ഭൗതിക രാജാക്കന്മാരുടെ ചിത്രമാണ്. എന്നാൽ, സഭ ഇന്ന് നമ്മുടെ മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന രാജാവ് തികച്ചും വ്യത്യസ്തനാണ്. അവന്റെ കിരീടം മുള്ളുകളുടേതായിരുന്നു, സിംഹാസനം കുരിശായിരുന്നു, ചെങ്കോൽ സ്നേഹത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷയായിരുന്നു. ആരാണ് ഈ രാജാവ്? എന്തിനാണ് സഭ ഈ തിരുനാൾ ആഘോഷിക്കുന്നത്? ഈ രാജത്വം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ എന്ത് മാറ്റമാണ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്? നമുക്ക് ധ്യാനിക്കാം.
തിരുനാളിന്റെ ഉത്ഭവം
ഈ തിരുനാളിന് സഭയിൽ താരതമ്യേന പ്രായം കുറവാണ്. 1925-ൽ പതിനൊന്നാം പീയൂസ് മാർപാപ്പ 'ക്വാസ് പ്രീമാസ്' (Quas Primas) എന്ന തന്റെ ചാക്രികലേഖനത്തിലൂടെയാണ് ഈ തിരുനാൾ സ്ഥാപിച്ചത്. അതിന് വ്യക്തമായ ഒരു ചരിത്ര പശ്ചാത്തലമുണ്ടായിരുന്നു.
ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം കഴിഞ്ഞ സമയം. ലോകമെമ്പാടും നിരീശ്വരവാദവും, അനിയന്ത്രിതമായ മതേതരത്വവും, ദേശീയതയും, ഏകാധിപത്യ പ്രവണതകളും ശക്തി പ്രാപിക്കുകയായിരുന്നു. മുസ്സോളിനിയെപ്പോലുള്ള ഭരണാധികാരികൾ ശക്തിയാർജ്ജിച്ചു. ദൈവത്തെയും സഭയെയും പൊതുജീവിതത്തിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായും തുടച്ചുമാറ്റാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടന്നു. "ദൈവമില്ല, മതം രാഷ്ട്രകാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടേണ്ട" എന്ന ചിന്താഗതി പ്രബലമായി.
ഈ അപകടകരമായ സാഹചര്യത്തിലാണ് മാർപാപ്പ ധീരമായ ഒരു നിലപാട് എടുത്തത്. അദ്ദേഹം ലോകത്തോട് ഉറക്കെ പ്രഖ്യാപിച്ചു: "രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളോ, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളോ, പണമോ അല്ല ഈ ലോകത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ അധിപൻ. നിങ്ങളുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തിന്റെയും, കുടുംബജീവിതത്തിന്റെയും, സാമൂഹിക ജീവിതത്തിന്റെയും, രാഷ്ട്രങ്ങളുടെയും ഒരേയൊരു രാജാവ് യേശുക്രിസ്തുവാണ്." ക്രിസ്തുവിന്റെ പരമാധികാരം ലോകത്തിന് മുന്നിൽ പ്രഘോഷിക്കാനാണ് ഈ തിരുനാൾ സ്ഥാപിച്ചത്.
സഭ നമ്മെ എന്ത് പഠിപ്പിക്കുന്നു?
ഈ തിരുനാളിലൂടെ സഭ നമ്മോട് പറയുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സത്യം, ക്രിസ്തുവിന്റെ രാജ്യം ഈ ലോകത്തിന്റേതല്ല എന്നതാണ്.
പീലാത്തോസിന്റെ മുമ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ യേശു തന്നെ പറയുന്നുണ്ട്: "എന്റെ രാജ്യം ഐഹികമല്ല" (യോഹ 18:36). ലൗകിക രാജാക്കന്മാർ അധികാരം ഉപയോഗിച്ച് ഭരിക്കുന്നു, അടിച്ചമർത്തുന്നു, സമ്പത്ത് കുന്നുകൂട്ടുന്നു. എന്നാൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ രാജത്വം ഇവയിൽ നിന്നൊക്കെ ഭിന്നമാണ്.
അത് സത്യത്തിന്റെ രാജ്യമാണ് (Kingdom of Truth): "സത്യത്തിന് സാക്ഷ്യം നൽകാനാണ് ഞാൻ വന്നത്," യേശു പീലാത്തോസിനോട് പറയുന്നു. ക്രിസ്തുവിന്റെ രാജ്യം സത്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്.
അത് സ്നേഹത്തിന്റെ രാജ്യമാണ് (Kingdom of Love): അവന്റെ നിയമം ഒന്നുമാത്രം - "നിങ്ങൾ പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുവിൻ."
അത് ശുശ്രൂഷയുടെ രാജ്യമാണ് (Kingdom of Service): "മനുഷ്യപുത്രൻ വന്നിരിക്കുന്നത് ശുശ്രൂഷിക്കപ്പെടാനല്ല, ശുശ്രൂഷിക്കാനും അനേകർക്ക് വേണ്ടി ജീവൻ മോചനദ്രവ്യമായി നൽകാനുമത്രേ" (മർക്കോ 10:45). അവൻ ശിഷ്യരുടെ പാദങ്ങൾ കഴുകി മാതൃക കാണിച്ചു.
അത് കുരിശിലൂടെ നേടിയ രാജ്യമാണ് (Kingdom won on the Cross): അവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ രാജകീയ പ്രവൃത്തി കുരിശിലെ ആത്മബലിയായിരുന്നു. അവിടെ അവൻ പാപത്തെയും മരണത്തെയും പരാജയപ്പെടുത്തി. അവന്റെ സിംഹാസനം കുരിശുമരമാണ്.
നാം എന്ത് ഉൾക്കൊള്ളണം?
ഈ തിരുനാൾ നമ്മോടോരോരുത്തരോടും ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നു: "ആരാണ് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ രാജാവ്?"
നമ്മുടെ ഹൃദയമാകുന്ന സിംഹാസനത്തിൽ നാം ആരെയാണ് പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നത്? അത് പണമാണോ? ജോലിയാണോ? സ്ഥാനമാനങ്ങളാണോ? അതോ നമ്മുടെ സ്വന്തം 'അഹം' (Ego) ആണോ? നാം പലപ്പോഴും ഞായറാഴ്ച പള്ളിയിൽ വന്ന് ക്രിസ്തുവിനെ രാജാവായി പ്രഖ്യാപിക്കും, എന്നാൽ പള്ളിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി തിങ്കളാഴ്ച മുതൽ നമ്മുടെ സൗകര്യങ്ങളുടെയും സ്വാർത്ഥതയുടെയും നിയമങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ജീവിക്കും.
ക്രിസ്തുവിനെ രാജാവായി അംഗീകരിക്കുക എന്നാൽ, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളുടെയും പൂർണ്ണ അധികാരം അവന് വിട്ടുകൊടുക്കുക എന്നതാണ്. നമ്മുടെ ചിന്തകൾ, വാക്കുകൾ, തീരുമാനങ്ങൾ, സാമ്പത്തിക ഇടപാടുകൾ, കുടുംബബന്ധങ്ങൾ - ഇവയെല്ലാം ഭരിക്കുന്നത് ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രമാണങ്ങളായിരിക്കണം.
ജീവിതത്തിലെ പ്രായോഗിക പാഠങ്ങൾ
ക്രിസ്തുവിനെ നമ്മുടെ രാജാവായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിന് ചില പ്രായോഗികമായ അർത്ഥതലങ്ങളുണ്ട്:
ഏറ്റവും എളിയവരിൽ രാജാവിനെ കാണുക: ഇന്നത്തെ സുവിശേഷത്തിൽ (മത്തായി 25: 31-46) ക്രിസ്തുരാജൻ തന്റെ അന്തിമവിധി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത് എങ്ങനെയാണ്? "എന്റെ ഈ ഏറ്റവും ചെറിയ സഹോദരരിൽ ഒരുവന് നിങ്ങൾ ഇതു ചെയ്തപ്പോൾ എനിക്ക് തന്നെയാണ് ചെയ്തത്." നമ്മുടെ രാജാവ് സിംഹാസനത്തിലല്ല ഇരിക്കുന്നത്; അവൻ വിശക്കുന്നവന്റെയും, ദാഹിക്കുന്നവന്റെയും, നഗ്നന്റെയും, രോഗിയുടെയും, തടവുകാരന്റെയും രൂപത്തിലാണ് നമ്മുടെ മുന്നിൽ വരുന്നത്. അവരെ സേവിക്കുമ്പോഴാണ് നാം യഥാർത്ഥത്തിൽ രാജാവിനെ ആരാധിക്കുന്നത്.
സത്യത്തിനും നീതിക്കും വേണ്ടി നിലകൊള്ളുക: ക്രിസ്തു സത്യത്തിന്റെ രാജാവാണ്. അനീതിയും അസത്യവും കാണുമ്പോൾ, "എനിക്കെന്തിന് ഈ പൊല്ലാപ്പ്" എന്ന് ചിന്തിച്ച് മാറിനിൽക്കുന്നത് ക്രിസ്തീയമല്ല. ജോലിസ്ഥലത്തായാലും കുടുംബത്തിലായാലും, സത്യത്തിനും നീതിക്കും വേണ്ടി ശബ്ദമുയർത്താൻ നമുക്ക് കടമയുണ്ട്. അത് ചിലപ്പോൾ നമുക്ക് നഷ്ടങ്ങൾ വരുത്തിയേക്കാം, എങ്കിലും അതാണ് രാജകീയമായ നിലപാട്.
ക്ഷമയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ഭരണം: നമ്മുടെ കുടുംബങ്ങളെ ക്രിസ്തുവിന്റെ രാജ്യമാക്കി മാറ്റണം. കുടുംബത്തിൽ അധികാരത്തിന്റെ സ്വരമല്ല, മറിച്ച് ക്ഷമയുടെയും പരസ്പര ബഹുമാനത്തിന്റെയും ശുശ്രൂഷയുടെ
ലൗകിക പ്രലോഭനങ്ങളെ തിരസ്കരിക്കുക: ലോകം എപ്പോഴും നമ്മോട് പറയും, "അധികാരമാണ് വലുത്, പണമാണ് പ്രധാനം, സൗന്ദര്യമാണ് എല്ലാം" എന്ന്. എന്നാൽ ക്രിസ്തുരാജൻ നമ്മോട് പറയുന്നു, "സ്നേഹമാണ് വലുത്, സേവനമാണ് പ്രധാനം, വിശുദ്ധിയാണ് എല്ലാം" എന്ന്. ലോകത്തിന്റെ മൂല്യങ്ങളെയല്ല, ക്രിസ്തുവിന്റെ മൂല്യങ്ങളെ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമാക്കുക.
പ്രിയ സഹോദരങ്ങളേ, ക്രിസ്തുരാജന്റെ തിരുനാൾ ഒരു പ്രഖ്യാപനമാണ്. ഈ ലോകത്തിന്റെ അധിപതി സാത്താനോ തിന്മയുടെ ശക്തികളോ അല്ല, മറിച്ച് കുരിശിൽ മരിച്ച് ഉത്ഥാനം ചെയ്ത യേശുക്രിസ്തുവാണ് എന്ന പ്രഖ്യാപനം.
നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ പല രാജാക്കന്മാർ നമ്മെ ഭരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടാവാം - പാപത്തിന്റെ രാജാവ്, സ്വാർത്ഥതയുടെ രാജാവ്, ഭയത്തിന്റെ രാജാവ്. ഇന്ന് നമുക്ക് ആ സിംഹാസനങ്ങളെല്ലാം തട്ടിമാറ്റി, നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ അവകാശിയായ ക്രിസ്തുവിനെ നമ്മുടെ രാജാവായി, കർത്താവായി, ദൈവമായി ഏറ്റുപറയാം. അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഭരണത്തിന് നമുക്ക് പൂർണ്ണമായും കീഴടങ്ങാം.
If found useful please share with others
Click this icon for more articles: 🏠

0 Comments
If you have any doubts feel free to comment